Κόκινο, βαθή, των χριστουγένων.
Μια προσπάθεια κατάθεσης ψυχής και χρομάτον μόλις άρχισε.
Θυμάμαι από παλιά να δυσκολεύομαι να εκφραστώ στο χαρτί. Ανορθόγραφος παιδιόθεν. Πάντα σκεφτόμουν περισσότερο πως γράφεται μια λέξη παρά τι σημαίνει, τι εκφράζει, αυτή η λέξη για εμένα. Ίσως να είναι αυτός ο λόγος που άρχισα να εκφράζομαι περισσότερο παίζοντας με τα χρώματα και φτιάχνοντας εικόνες.
Άρχισα να βλέπω τις λέξεις σαν εικόνες.
- Γιατί να γράφεται το κόκκινο με δύο "κ", αφού με ένα μοιάζει
πιο όμορφο;
- Γιατί η λέξη "βαθύ" να μην γράφεται με "η";
Αυτή την επανάσταση που δεν κατάφερα μικρός να κάνω θα την κάνω μέσα από αυτή την παράγραφο. Μέσα από αυτό το blog. Ίσως καταφέρω να κάνω κάποιους να αγαπήσουν το δικό μου κόκινο γιατί απλά είναι πιο minimal και δεν είναι τόσο φλύαρο όσο το άλλο κόκκινο.
Καλώς ήρθατε στον κόσμο των χρωμάτων μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου