Η παράσταση δεν είναι φώτα - δεν είναι σκηνικόείναι οι άνθρωποι - εσείς κι εγώ
Είναι οι γυναίκες που μας ρωτούν
είναι τα παιδιά που μας κοιτούν
έτσι που εσείς - καθώς κι εγώ
αφήνουμε την ωρα
να πηγαίνει μόνη της
Η παράσταση δεν είναι φώτα - δεν είναι σκηνικό
είναι οι άνθρωποι - εσείς κι εγώ
είναι η αδιακρισία σας στη μοναξιά μας
είναι η αναπνοή σας στη σιωπή μας
τέλος - είναι η αγάπη σας Για μας...
(Μάνος Χατζιδάκις)
